Auteur: Rosa van Toledo

Wanneer ze mij een hand schudt, weet ik al hoe laat het is. Koude vingers, natte palm. Ze zegt ‘Kom binnen’, begint dan over de tandarts, die ze moet bellen, ma...

Ik kan de woorden niet vinden vandaag, het lukt mij net de namen van de voorwerpen om mij heen bijeen te rapen, stoel, tafel, computer, raam, maar dat is het we...

‘Ik heb weer zin om te leven,’ zegt de vrouw. Ze houdt haar armen gekruist over haar buik. Ze draagt een lichtblauwe trui en een donkerblauwe broek. Op de hoogt...

Een vrouw die geen kind wilde, baarde toch een baby. Na wat geworstel en getrek krijste het jong zijn longen open waarop de verloskundige direct de navelstreng ...

Het uitruimen gaat makkelijk. Binnen vijf minuten staat de hele keukenvloer vol met potten bonen, pakken lasagne, dozen thee, blikjes tomatenpuree, kokosmelk en...

Een vriendin vertelde me over twee broers die in een groot huis bovenop een berg woonden, iets buiten het Paltische dorp waar zij opgroeide. Ze woonden er sinds...

Toen bij ons in het dorp een gezin politiebeveiliging kreeg, omdat er vuurwerk door de brievenbus was gegooid en er hakenkruizen voorop de stoep waren geklad, o...

Twee vrouwen vroegen zich af waarom de liefde toch altijd zo moeilijk is. Ze zaten in de tram van het Centraal Station naar Osdorp de Aker en vermoedden dat het...

Liefste, Liefste, waarom zou je eigenlijk nog liefste noemen? Iedere dag verdwijn je meer. Soms ruik ik je nog op de trap, als ik de was op wil hangen, denk ik ...

Ik schrijf een sprookje, althans dat probeer ik. Al dagen broed ik op het plot, twee tweelingzussen die elkaar verraden en uiteindelijk veranderen in een brand-...