Auteur: Rosa van Toledo

Terwijl ik bij mijn huisgenoten aanschoof om te gaan eten, belde Helena op of ik over een uur meewilde naar een toneelstuk, Nobody Home, over een Iraanse, Bosni...

We zitten aan de wortelsoep wanneer mijn broertje de discussie opent: grenzen dicht of grenzen open voor migranten. Zijn standpunt is helder, dicht. Mijn moeder...

Hij ziet mij pas wanneer zij haar stem verheft. Een jongen en een meisje, vlak voor het raam van mijn kantoor. Al die tijd staarde hij naar de straat, de lucht ...

Willy Stähle is op 61 jarige leeftijd overleden, lees ik in de krant. ’s Avonds in bed google ik haar naam. Ze blijkt een Nederlandse waterski kampioene uit de ...

Huisgenoot Anaïs heeft haar witte bloes aangetrokken. Over een uur tekent ze het contract van haar nieuwe baan: taalassistent Frans op een hogeschool voor 12 uu...

Kroegentocht in 010. Wijn bij Bird, burger bij de Burgertrut, koffie bij Tropicana, whisky bij De Schouw. We zijn met z’n drieën: Merle, en Maya ik, vriendinnen...

Wanneer al het brandhout is verbrand, stel ik voor om het tuinmeubilair op het vuur te leggen. We zitten met vier man rond de vuurkorf in de tuin en vieren de d...

Bij het aankleden weet ik niet wat ik aan moest trekken. Ik pak achterelkaar kleren uit de kast, blauwe broek met lage taille, blauwe broek met hoge taille, hem...

De vrouw van twee hoog besloot voor de katten van de man van zeven hoog te zorgen, nadat ze op een briefje in de lift had gelezen dat hij zijn eigen oor had afg...

In de middag dat de trein zijn moeder als een klont zachte boter over de rails uitstreek, stapte Boy thuis in een punaise. De weg van school naar zijn straat ha...