Auteur: Rosa van Toledo

‘Deze kerst pakken we het wel goed aan.’ zegt mijn huisgenoot Roelof. We hebben een boom met kluit gekocht, net als vorig jaar. We tillen de boom de keuken in, ...

Ik moet wakker worden, al is het al over tienen en heb ik mijn ontbijt al achter de kiezen, mijn jas aangetrokken, veters gestrikt, op de fiets gesprongen, een ...

Vandaag ga ik naar de bakker. De huizen zijn grauw, de lucht ruikt naar graf. De mensen kijken bedrukt of anderszins terneergeslagen. Zelfs de hond op de stoep ...

Ik heb een nieuw matras. Het oude had een kuil en uit de zijkant puilde voering. Tien jaar geleden kreeg ik ‘m van de ex-vriendin van de vriend van een vriendin...

De kaasboer kreeg een nieuw leven bezorgd. Nog voordat de eerste stralen van de zon de daken van de stad hadden bereikt, leverde een postbestelbus het af in een...

Alles is er opgericht dat ik ga slapen. Ik lig om half 11 in bed. Ik heb gedouched, ik heb mijn dekbed opgeklopt. Het is koel en donker in de slaapkamer. Maar d...

Op mijn vijftiende gaf ik voor de klas een spreekbeurt over het vegetarisme. Ik deelde plaatjes uit van afgeknipte varkensstaartjes en ontstoken kippenogen, tek...

Toen onze tante Co overleed, mochten wij – haar achterneven en achternicht – wat spulletjes van haar uitkiezen. Mijn vader reed ons de dag na de begrafenis naar...

Laatst voerde ik een gesprek met een vriend in een café. We dronken Merlot uit glazen op steeltjes. We hadden het eerst over het nieuwe huis van de vriend, hoe ...

Op de buffetkast van mijn oma woonden een aantal Canadese veteranen. Ze waren ingekwartierd in een schaal met wulken, kokkels, zee-egels en Noorse zeeschelpen. ...