Liefste,
Liefste, waarom zou je eigenlijk nog liefste noemen? Iedere dag verdwijn je meer. Soms ruik ik je nog op de trap, als ik de was op wil hangen, denk ik dat je in de slaapkamer zit, houd ik mijn ogen stijf dicht.
In ieder geval, ik schrijf je omdat de CV ketel weer lekt. Bakken water verdwijnen uit dat ding, maar er is geen oorzaak te vinden. Intussen zijn er wel al drie mannetjes langs geweest. ‘Nee mevrouw ik kan alleen iets repareren als ik weet wat ik moet repareren.’ Ik heb voor de laatste een half uur de douche opengezet. Het was een Puorto Ricaan, tien jaar geleden naar Nederland gekomen voor de liefde. Christine heet ze, was toen studente pedagogiek, ging naar San Juan om Spaans te leren. Hij leerde haar ‘la mujer’ en ‘el hombre’ , viel als een blok voor haar grote oren. ‘Ze heeft van die schelpen’ zei hij, ‘ze leek wel die elf uit de Lord of the Rings.’ Kijken ze daar dus blijkbaar ook. Overigens leek Christine niet op die elf, ik zag haar foto in z’n portemonnee, een doodgewone Hollandse meid met kort blond haar.
Maar nu weet je het. Het lekt.
Dit verhaal was ook te horen op AmsterdamFM. Luister hier.
